عنوان کتاب: مبارزه با فساد اداری در جمهوری اسلامی ایران

قدمت فساد را بایستی به اندازه قدمت بشر دانست و سابقه فساد اداری را نیز بایستی در سابقه دولت‌ها جستجو کرد. مقوله فساد را می‌توان همزاد نهادهای اداره عمومی جامعه یعنی حکومت‌ها دانست. وجود فساد اداری یکی از اساسی‌ترین دغدغه‌ها و شایع‌ترین پدیده‌های جوامع رو به رشد است که پیامدها و عواقب ناشی از آن آثار مخرب و جبران‌ناپذیری را در ساختار اساسی جامعه و رابطه حاکمیت با مردم به جا می‌گذارد. نظام اداری جمهوری اسلامی ایران نیز از ابتدای شکل‌گیری خود با این پدیده دست و پنجه نرم کرده است. اما هر اندازه که این موضوع برای نظام اداری کشور اساسی است، نحوه مبارزه با آن نیز مهم و خطیر می‌باشد؛ زیرا اقدام به مبارزه بدون احاطه و جامعیت دید، ممکن است به تشدید این پدیده منجر شود.

مولفه‌های مطلوب نظام نظارت بر فساد اداری را باید در سه سطح فردی، سازمانی و کلان جستجو کرد و با واکاوی علت‌های بروز فساد اداری، مولفه‌هایی را تدوین نمود که در هر یک از سطوح برشمرده، بر ریشه‌های بروز فساد نظارت داشته باشند. برطرف نمودن خلاهای قانونی موجود که باعث سوءاستفاده بعضی از مدیران و کارکنان می‌گردد، اصلاح فرآیندهای اداری، استفاده از فناوری‌های نوین در تعاملات اداری و اصلاح ساختارها و فرآیندهای موجود سازمان‌های نظارتی و وجود سازوکارهای مطلوب جهت ایجاد ضمانت اجرا برای جلوگیری از پدیده فساد و همچنین آگاه‌سازی و نهادینه‌سازی فرهنگ مقابله با فساد در جامعه و همچنین ایفای نقش سازنده رسانه‌های نوشتاری و تصویری در آگاه‌سازی مردم و نامطلوب بودن فساد در ادارات دولتی از جمله نکاتی است که در این پژوهش به عنوان راهکارهای بهبود سازوکارهای نظارتی در مبارزه با فساد در جمهوری اسلامی ایران به آن‌ها پرداخته خواهد شد.

ناشر: دانشگاه جامع امام حسین علیه السلام

نوبت چاپ: اول(فروردین‌ماه ۱۴۰۱)

تالیف:

دکتر محمد ابوالحسنی؛ عضو هیئت علمی دانشگاه جامع امام حسین علیه‌السلام