عنوان مقاله: احیای موات؛ واکاوی علل عدم بهره‌برداری روستائیان از زمین‌های بایر

چکیده

کشور ایران سرزمین پهناوری است که زمین‌های حاصلخیز با قابلیت کشت چهار فصل دارد. با اینکه حدود یک سوم از این زمین‌ها قابلیت کار کشاورزی دارند، شاهد این هستیم که بخش عظیمی از این زمین‌ها بدون استفاده و به صورت بایر مانده یا به صورت حداقلی به کار گرفته شده است. این در حالی است که بخش وسیعی از مردم به دلیل مشکل کمبود منابعی هم چون زمین، درآمد پایینی داشته و از مشکل فقر رنج می‌برند. در این مقاله، با استفاده از روش پژوهش اجتماعی ژرف‌کاوی، تلاش شده است ابتدا علل عدم بهره‌برداری روستائیان از زمین‌های بایر بررسی و آنگاه با در نظر گرفتن علل مذکور و هم‌چنین قواعد فقهی و حقوقی احیای زمین‌های بایر، راهکارهایی جهت حل این مسئله عنوان شود. طبق نتایج پژوهش پیش رو، علل مسئله مذکور عبارت‌اند از «دسترسی نداشتن به آب و جاده»، «نگاه منفی افراد به فعالیت کشاورزی»، «کمبود سرمایه نقدی یا نیروی کار لازم» و «مالکیت خصوصی زمین». در قسمت پایانی مقاله با تقسیم علل مذکور به بیرونی و درونی معرفتی و غیر معرفتی، راهکارهای ایجابی ناظر به هر دسته بیان شده است.

کلیدواژگان

زمین بایر، بهره‌برداری، روستائیان، ژرف‌کاوی، مالکیت خصوصی، احیای موات