آئین رونمایی از کتاب مواجهه حکمت بنیاد در دانشگاه صنعتی شریف

به گزارش روابط عمومی دانشگاه جامع امام حسین_علیه السلام_آئین رونمایی از کتاب مواجهه ی حکمت بنیاد_بن لایه های پیشرفت، توسعه و حکمروایی دانشگاه حکمت بنیان_ با حضور دکتر جلیلی، ریاست دانشگاه صنعتی شریف و مؤلفان این کتاب؛ دکتر محمدعلی برزنونی، مشاور ریاست و عضوهیئت علمی دانشگاه جامع امام حسین(ع) و دکتر مهدی فاتح راد، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف و جمعی از معاونین و مسئولین، در تالار طوس آن دانشگاه برگزار شد.

 در این مراسم که همراه با نقد و بررسی متن آغازین کتاب بود،  دکتر محمدعلی برزنونی، که به عنوان مؤلف کتاب مذکور حضور داشت، به نمایندگی از دانشگاه جامع امام حسین_علیه السلام_ به ایراد سخن پرداخت که متن سخنرانی وی به شرح زیر می باشد:

باسمه تعالی

انقلاب اسلامی، محدود به ایران نیست بلکه نقطۀ شروع ایجاد حکومت جهانی اسلام است (امام خمینی؛ 02/02/1368). خط کلی نظام اسلامی، رسیدن به تمدن اسلامی (امام خامنه‌ای؛ 14/07/1379) و ایجاد حاکمیت اسلامی است (همو؛ 20/08/1394) و باید حوزه (همو؛ 14/09/1379) و دانشگاه (همو؛ 20/08/1394) نقش‌آفرینی کنند؛ چرا که دانشگاه مبدأ همۀ تحول‌ها است (امام خمینی؛ 16/03/1358) و انتخاب درست ریل تمدن نوین اسلامی یا سراب توسعه بر مبنای تمدن جاری غرب، با ایفای نقش سوزن‌بانی دانشگاه‌ها (امام خامنه‌ای؛ 25/02/1386) میسر است و گام درست و نهایی، ذوب حوزه و دانشگاه است (امام خمینی؛ 29/04/1367) و باید در این عرصه، مکاتب، الگوها، منشورها و دستورعمل‌ها تدوین شود که مکتب دانشگاهی یکی از آن‌ها است.

کتاب مواجهۀ حکمت‌بنیاد؛ بن‌لایه‌های پیشرفت، توسعه و حکمروایی دانشگاه حکمت‌بنیان (مؤلفان: دکتر مهدی فاتح‌راد عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی شریف و دکتر محمدعلی برزنونی عضو هیأت علمی دانشگاه جامع امام حسین علیه‌السلام؛ تهران: دانشگاه جامع امام حسین علیه‌السلام؛ پاییز 1401) تلاش می‌کند طرحی نو از مواجهه با واقعیات جهان ارائه دهد و در کانون آن، به دانشگاه حکمت‌بنیان و بنیادها و ابعاد عملیاتی کلان آن پرداخته شده تا پیش‌زمینه‌ای بنیادین برای ارائۀ الگوی مکتب دانشگاه تراز اسلامی؛ یکپارچگی نظر-عمل به‌عنوان مهم‌ترین الگو و کانون آن، در دستیابی به تمدن نوین اسلامی باشد، باشد تا در تحول علمی و تعالی معنوی دانشگاه‌ها و مدارس و مراکز آموزشی و پژوهشی در تمامی سطوح، مورد توجه صاحب‌نظران محترم حوزه و دانشگاه و پرورش و آموزش، قرار گیرد. بنیاد از پایه و پیِ بنا و بنیان از خودِ بنا پرده برمی‌دارد.

نظام مواجهه با واقعیت؛ منطق یا شیوۀ توجهی است که آدمی با ابتنای بر حقیقت، واقعیات و منظومۀ آن‌ها را ادراک یا متبلور می‌کند. در تعامل با پروردگار، جهان هستی، دیگر انسان‌ها و خویشتن در سطح کلان، از سه مواجهه می‌توان سخن گفت: 

الف) مواجهۀ کنش‌پذیرانه؛ مبیّن شأن انفعالی بشر در برابر طبیعت و باطن آن (یونان، روم و قرون وسطی). 

ب) مواجهۀ بیش‌کنشی؛ حاکی شأن فعال بشر و پیشرفت مبتنی بر عقل خودآیین و تغییر جهان (مدرن و پسامدرن). 

ج) معماری مواجهۀ معناگرا؛ مبین هم‌افزایی آدم و عالم در جهت رجوع به رب و رب الارباب با مراتب معرفتی حسی (عملی)، عقلی (نظری) و قلبی (نظری-عملی) و مراتب وجودی الله، فطرت و طبیعت که مواجهۀ مرتبه‌مند وجودی-معرفتی با غایت عینیّت آن‌ها را دنبال می‌کند. 

مواجهۀ حکمت‌بنیاد، مبیّن مواجهۀ مرتبه‌مند کشف-خلق معنا است که در دل خود، یکپارچگی نظر-عمل را دارد و متجلّی عدالت، زیبایی و منطق یکپارچۀ کل-جزء است و بلوغ تمدنی را به ظهور می‌رساند. برخلاف تمدن غرب، پیشرفت مرسوم، اصالت ندارد بلکه معماری منظومه‌گون این بلوغ و در قلب آن، دانشگاه حکمت‌بنیان، کانون تحول انسان و جوامع انسانی است. نخ تسبیح این مواجهه، حکمت است که غایت خود را در حکمت بالغه می‌یابد و این منظومگی، بلوغ و پیشرفت را به اتحاد می‌رساند و بلوغ حکمت‌بنیان، متولد می‌شود.

حکمت؛ جامع نظر-عمل یکپارچه و هم‌افزا و شروع با راهبری نظر و غایت اشراف نظر-عمل یکپارچه است. ساختار ظهور آن، تمدن است که صورت و وجه ساختاری و زبان آن محسوب می‌شود. حکمت؛ معماری مرتبه‌مند (معنوی، فکری و مادی) حقایق یقینی و باورهای واقع‌گرایانۀ آرمانی است که در ادراک‌های شهودی، عقلی، حسی، تصمیم‌ها و رفتارهای سعادت‌بخش معنوی و مادی انسان و جوامع انسانی در تمدن و مصنوعات تمدنی پدیدار می‌شود.

حکیم با التزام تام به مقدمات، ملازمات و مؤخرات قول و فعل خود و توازن در این ارکان سه‌گانه، برخاسته از توازن درون و قوای نفس، اندیشه‌ و گفتاری متقن در ساختار و محتوای قول و فعل خود را به ظهور می‌رساند و توازن در ساحت‌های نگرش-بینش؛ گرایش-کشش؛ کنش-واکنش-توانش را بروز می‌دهد.

نظام‌یافتگی فرهنگ-سیاست-اقتصاد ما را به منظومگی عبودیت-معرفت-معدلت هدایت می‌کند که از عینیت نظر-عمل و یکپارچگی هست-باید، گذشته-حال-آینده، فرد-جمع، ظاهر-باطن سخن می‌گوید و با کشف-خلق معنای جدید، دنیا-آخرت را نیز سامان می‌دهد.

در این راستا باید منطق جدید (وصل) با منظومگی ربوبیّت در مقابل منطق هرمی استکبار و نظام سلطه (فصل) با تربیت سلطه‌گر و سلطه‌پذیر، تبیین و ارائه شود.

این کتاب تلاش برای پاسخ به سه پرسش اساسی است: 

الف) شیوۀ مواجهه با واقعیات براساس دستگاه وجودی-معرفتی حکمت‌بنیاد؛ 

ب) معماری مواجهۀ حکمت‌بنیاد؛ که از نوعی معماری همدلی با تار ایمان (اخلاق حاکمیت) در پود عمل صالح (اخلاق اجتماع) و معرفت-اخوت با ضرب ایلافی پرده برمی‌دارد. نتیجۀ معدلت (عمل) در معرفت (واسط نظر-عمل)، عبودیت.

کانال رسمی دانشگاه جامع امام حسین علیه السلام در پیام رسان های ایتا، بله و روبیکا:

http://eitaa.com/ihu_ac_ir

http://ble.ir/ihu_ac_ir

 https://rubika.ir/ihu_ac_ir